فروش محصولات سوزن دوزی در قم
https://fanofa-world.blogsky.com/
فروش محصولات سوزن دوزی
متنوع ترین محصولات سوزن دوزی و پته دوزی تلگرام
@needleworkmehr اینستاگرام: @needleworkmehr
ایران – قم
مریم سربندی
شماره تماس: 989198862214
https://www.fanofa.com/needlework-products-fanofa0002579.htm
سوزن دوزی یک نوع گلدوزی و هنر دستی بسیار ظریف است. در زبان انگلیسی به این هنر «سوزنی» “Suzani” می گویند که بر گرفته از کلمه سوزن در زبان فارسی است. پیدایش این هنر را به سال ها پیش و در قبیله های چادر نشین در تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان و دیگر کشورهای آسیای مرکزی نسبت می دهند. هنری بسیار زیبا که امروزه مورد توجه مجموعه داران، طراحان داخلی و هم چنین طراحان مبلمان قرار گرفته است.
سختی های زندگی چادر نشینی، گذراندن تمام روز در چادر و کوچ کردن مداوم، به جنس حساسی چون پارچه آسیب می زند و همین موضوع سبب شده نمونه های تاریخی معدودی از پارچه های سوزن دوزی باقی بماند. قدیمی ترین نمونه به جا مانده مربوط به قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ است. البته در اوایل قرن پانزدهم، روی گونزالس د کلویجو (Ruy Gonzáles de Clavijo) که سفیر پادشاه هنری سوم، در دربار تیموریان بود، در خاطر روزانه اش توضیحات مفصلی در مورد پارچه های سوزن دوزی مکتوب کرده است که این نوشته ها نشان از قدمت و رواج این هنر در آن دوره دارد.
پارچه های سوزن دوزی شده در چادرهای عشایر به عنوان یک رویه و یا بقچه محافظ برای پارچه ها و لوازم مورد استفاده قرار می گرفت. آنها همچنین به عنوان فرش مخصوص نماز (سجاده)، روتختی و رویه نشیمن مورد استفاده قرار می گرفتند. البته باید توجه کرد که در آن زمان به ندرت در چادرهای عشایر مبلمان یافت می شد، زیرا حرکت مداوم عشایر و جابجایی آنها را مشکل می کردند.
پارچه های سوزن دوزی شده همچنین دارای اهمیت نمادین نیز بودند. این پارچه ها به صورت سنتی توسط عروس و مادر عروس به عنوان خلعتی به داماد داده می شد و نشان دهنده پیوند میان دو خانواده و تعهد عروس و داماد نسبت به هم در زمان نامزدی بودند. هم چنین داشتن آنها در مواقع سختی کمکی بود برای تامین مایحتاج زندگی که در این صورت با اشیای مورد نیاز مبادله می شدند. خلعتی ها با صبر و زیبایی با نقش هایی که نمادهای شانس، سلامتی، عمر طولانی و باروری بودند، توسط دستان زنان عشایر گلدوزی می شدند.
سوزن دوزی ها معمولا بر روی پارچه هایی از جنس کتان انجام می شوند اما گاهی هم از پارچه های ابریشم برای این منظور استفاده می شود. شیوه کار به این صورت است که ابتدا الگو ها بر روی پارچه های کتان کشیده و سپس گلدوزی می شوند. معمولا این پارچه ها در دو یا چند تکه جدا گانه آماده و در نهایت به همدیگر دوخته می شوند.
چهارنوع دوخت سنتی و مخصوص به نام های تامور، باسمه، زنجیره ای و کاندی خیل (Tambour, Basma, Chain and Kanda-khayol) برای گلدوزیِ انواع مختلفی از طرح ها و الگوهای سوزن دوزی مورد استفاده قرار می گیرند.
نخ های مخصوص سوزن دوزی معمولا با استفاده از رنگ های گیاهی تهیه می شوند، اما در سوزن دوزی های جدید و صنعتی رنگ های مصنوعی نیز به کار می روند؛ هرچند این رنگ ها به اندازه رنگ های طبیعی کنتراست و شفافیت ندارند.
برای تهیه هر کدام از رنگ های طبیعی از یک گیاه به خصوص استفاده می شود. مثلا در رنگرزی به شیوه سنتی رنگ آبی نیلی را از ایندیگو (Indigo)، قرمز را از دانه های روناس، سبز را از ترکیب سماروغ (نوعی قارچ) و نیل می گیرند و سیاه را از ترکیب اکسید آهن و پسته می گرفتند.
پارچه های سوزن دوزی دارای طیف گسترده ای از نقوش هستند. مثلا پارچه های مربوط به بخارا دارای طرح انگور با برگ دندانه دار و گلدان پر از گل سرخ هستند. به طور کلی طرح های سنتی سوزن دوزی شامل نقش های خورشید و ماه، گل ها و نیلوفرهای بالارونده، برگ و انگور، میوه ها (به خصوص انار) و گاهی طرح ماهی و پرندگان می شود. این طرح ها حاوی اعتقادات عمیق طراحان و دوزندگان است، چرا که بسیاری از آنان معتقدند سوزن دوزی ها از صاحبان خود محافظت می کنند و به آنها قدرت می دهند. در هر منطقه ای طرح خاصی برای سوزن دوزی رواج داشته و دارد. هرچند تشخیص خاستگاه نمونه های تاریخی به راحتی ممکن نیست چرا که این هنر ریشه در فرهنگ کوچندگان دارند و دوزندگان معمولا یکجا نشین نبوده اند.
www.fanofa.com
https://fanofa-world.blogsky.com/
#تبلیغات#فانوفا#آگهی_رایگان #ایران#قم#پارچه#سوزن#سوزن_دوزی#fanofa
