Fanofa

آگهی و آگاهی

Fanofa

آگهی و آگاهی

فروش

www.fanofa.com

http://fanofa.blogfa.com/

https://fanofa-world.blogsky.com/

فروش

فروش مثنوی معنوی

کانادا ونکوور

شماره تماس: 17788555739                    امیرحسین وکیلی

https://www.fanofa.com/sale-fanofa0003509.htm

 

 

مثنوى معنوى، اثر مولانا محمد جلال‌الدین محمد بلخى، شاعر و عارف پارسى‌گوست. این کتاب از 26000 بیت و شش دفتر تشکیل شده است و یکى از برترین کتاب‌هاى ادبیات عرفانى کهن فارسى و حکمت ایرانى پس از اسلام است. این کتاب در قالب شعرى مثنوى سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نیز مى‌باشد، اگرچه قبل از مولوى، شاعران دیگر؛ مانند سنائى و عطّار هم از قالب شعرى مثنوى استفاده کرده بودند؛ ولى مثنوى مولوى از سطح ادبى بالاتر برخوردار است. در این کتاب 424 داستان پى در پى به شیوه تمثیل داستان سختى‌هاى انسان در راه رسیدن به خدا را بیان مى‌کند. این کتاب به درخواست شاگرد مولوى، حسام‌الدین حسن چلبى، در سال‌هاى 662 تا 672ق نوشته شده است. مثنوى در میان قالب‌هاى شعر فارسى، جزء قالب‌هاى سهل و آسان شعرى شمرده مى‌شود. به همین لحاظ نیز شعرایى چون نورالدین عبدالرحمن جامى، عطّار نیشابورى، و ده‌ها شاعر دیگر، طبع خود را در قالب مثنوى آزموده‌اند و غالباً ً در انشاء شعر موفق بوده‌اند، لذا حجم بالاى مثنوى معنوى ظاهراً نباید موجب تعجّب و تحت تأثیر قرار دادن خواننده باشد، لیکن آنچه مثنوى را از سایر مثنوى‌ها جدا مى‌کند. روانى آن در عین خلاقیّت و نوآورى ادبى و معنى دقیق الفاظ و تعبیرات جدید آن است. انتقال معنى از مطلبى به مطلبى و از حکایتى به مضمونى دیگر و در عین حال پیوستگى و ناگسسته بودن مطالب از بدیعیّات است.

براى شناخت مثنوى، نخست باید به جهان بینى خاص مولانا توجّه داشت. جهان‌بینى مولوى، یک جهان‌بینى عرفانى است و اساس و محور این جهان‌بینى، وحدت وجود و وحدت تجلّى است. در این رهیافت تمام هستى یکجا به عنوان جلوه‌اى از ذات کمال الصّفات حق تعالى است و راز این تجلّى عشق است. یکى دیگر از بنیان‌هاى معرفتى جهان‌بینى مولانا، بازگشت اشیاء به حق است، اشیاء از همان مبدایى که به وجود آمده‌اند، به همان مبداء بازمى‌گردند. چنانچه مولانا در ابیاتى به زیبایى این مسأله را ترسیم مى‌کند:

 

جزءها را روى‌ها سوى کل است                       بلبلان را عشق با روى گل است

آنچه از دریا به دریا مى‌رود                  از همانجا کامد، آنجا مى‌رود

نگاه خاص به انسان و جایگاه ویژه او در جهان‌بینى عرفانى مسأله مهّم دیگرى است که در شیوه و روش مولوى در میان حقایق انسانى موثّر بوده است، گرچه از دیدگاه عرفا هر موجودى مظهر اسمى از اسماى الهى‌اند؛ ولى انسان در این جهان‌بینى عالم کبیر است و جهان عالم صغیر. غربت انسانى از دیگر مسائل مهمّ در جهان‌بینى عرفانى است، این که انسان در این جهان یک موجود غریب و تنهاست.یک موجودى است که با اشیا، نامتجانس است؛ یعنى احساس عدم تجانس مى‌کند، با هر اشیاى دیگر. نمونه اعلاى این نگاه در ابیات آغازین مثنوى در بیان فراغ نى آمده است.در جهان بینى مولانا، جریان قوانین در جهان هستى به استمرار حفاظت خداوندى از آنهاست.

 

روش عرفانى مولانا در مثنوى

در روش و متد عرفانى مولانا، چیزى از جهان و انسان حذف نمى‌شود و همگى در سیر عرفان مثبت به کار مى‌روند و همه معلوماتى که از شناخت انسان و جهان به دست مى‌آورد. در استخدام یک معرفت عالى درباره دریافت آهنگ ارغنون هستى که خود موجى از آن قرار خواهد گرفت، درمى‌آورد. مسأله دیگر در روش عرفانى مولانا، شور عرفانى است. او شور عرفانى را حالت زودگذرى که در وجد و هیجان به وجود مى‌آید، محسوب نمى‌کند، بلکه این شورگرایى را محکوم کرده، آن را حال‌پرستى مى‌داند و نه خداپرستى. عرفان مولانا حرکت و تحوّل جهان و انسان را با ذوق ادبى محض، بلکه مستند به ریشه‌هاى اساسى نظم عینى جهان و موجودیّت انسان، مطرح مى‌نماید.

 

الفاظ قرآن در مثنوى

به راحتى مى‌توان ادّعا کرد که قرآن بر تمامى مثنوى سایه افکنده است. گذشته از این که روح قرآن حاکم بر این کتاب است، الفاظ قرآنى نیز در این کتاب موج مى‌زند. طبق شمارش کتاب «آیات مثنوى» نوشته آقاى محمود درگاهى، بیش از 1200 آیه، مورد استفاده مولوى قرار گرفته است. البته در مواردى فقط یک کلمه در مصراعى درج شده و گاهى دو و گاه سه و گاهى تمام یک مصراع عیناً یا با اندک اختلافى، که با وزن عروضى مثنوى هماهنگ شود، از آیه نقل شده است. براى نمونه به موارد ذیل توجّه شود:

 

بى‌حس و بى‌گوش و بى‌فکرت شوید                تا خطاب «ارجعى» را بشنوید

اسم هر چیز تو از دانا شنو                     سر رمز «علّم الاسما» شنو

البته نوع دیگر استفاده از قرآن، درج معانى آیات بدون ذکر الفاظ است (تلمیح) که این نوع بهره‌گیرى نیز در مثنوى بسیار رواج دارد. به همین جهت است که مرحوم حکیم سبزوارى در هنگام توصیف و تمجید از کتاب مثنوى، آن را تفسیر انفسى قرآن مى‌نامد.

 

احادیث در مثنوى

به دلیل استفاده مولوى از روایات صادره از معصومان(ع) رایحه‌اى از عصمت و پاکى به بخش‌هایى از این کتاب وزیده است. او با استفاده از حدیث «انا معاشر الانبیا تکلّم الناس على قدر عقولهم» به پیروى از پیام‌آوران الهى ساده‌گویى را شیوه شایع خود قرار داده است. مرحوم بدیع‌الزمان فروزانفر بیش از هفتصد بیت وافى به مقصود روایات را از مثنوى جمع و تدوین کرده که در کتابى مستقل تحت عنوان احادیث مثنوى منتشر شده است.

 

بیان اعتقادات در مثنوى

موضوعات کلامى و اعتقادى هم‌چون توحید، نبوّت، معاد، امامت، فلسفه خلقت و فلسفه مرگ در مثنوى حضورى چشمگیر دارند. طرح این مسائل با تکیه بر عقل صرف با نوعى صعوبت همراه است؛ امّا مولوى این موضوعات را به گونه‌اى حسّى و وجدانى ترسیم کرده است. براى نمونه، او موضوع جبر و اختیار را همراه با لطافتى دلنشین بیان مى‌کند که شایان توجه است.

 

تمثیلات فقهى در مثنوى

یکى دیگر از هنرهاى مولوى استفاده از تمثیلات فقهى اوست، او در این میان، به بیان حکمت بعضى احکام فقهى و گاه نتیجه‌گیرى‌هاى اخلاقى و عرفانى مى‌پردازد. مولوى برخلاف بعضى از صوفیان، همواره به حفظ ظاهر توصیه کرده است. او اعمال ظاهرى و فقهى را أماره مسلمانى و دین‌دارى و گواه اعتقاد مى‌شمرد.

 

شیوه مثنوى در صور مختلف خیال‌بندى

یکى از روش‌هاى مولانا در مثنوى، صورت‌هاى متنوع خیال‌بندى است که به کرّات در گونه‌هاى مختلف، آن را به کار برده است. در بسیارى از صورت‌هاى خیال‌بندى، او از قرآن الهام مى‌گیرد. او با تأسى از آیه 54 سوره کهف در نمونه‌هاى متعدّد از این صور خیال‌بندى سود مى‌جوید. چنانچه از نمونه‌هاى متعدد او در صورت خیال‌بندى و تمثیل و استعاره که سر منشاء قرآنى دارد، مى‌توان یاد کرد؛ همچون: انسان و ساحت‌هاى حیات او با الهام از خلقت آدم و انباز او و همچنین انواع خوردنى‌ها و اسامى متداول و مرسوم در شهرها.

 

مضامین سیاسى، اجتماعى در مثنوى

مولوى از مضامین سیاسى، اجتماعى غافل نبوده و این مقولات را نیز در قالب داستان‌ها و تمثیلاتى بیان کرده است. او عاملان حکومت و شهروندان را، از شهریاران تأثیرپذیر مى‌داند. وى این ویژگى تاثیرپذیرى را در دو داستان به تصویر کشیده است. داستان اوّل عرب بادیه‌نشین ساده‌دلى است که به قصد خدمت به شاه، راهى دربار شد و داستان دوّم که در دفتر پنجم مثنوى آمده حاوى مضامین ذیل است: انتقاد از حاکمان و امیران خودسر، کج‌روى‌ها و اشتباهات جمعیّت‌هاى هیجان‌زده و گم شدن فردى و محو منطق در هنگام غلبه احساسات عمومى، تسلیم محض کارگزاران حکومتى در برابر اعمال نارواى امیران و شاهان.

 


www.fanofa.com

http://fanofa.blogfa.com/

https://fanofa-world.blogsky.com/  

#مثنوی#ونکور#کانادا#فروش_مثنوی#شعر#معنوی

#تبلیغات#ایرانیان_ساکن_کانادا#آگهی#تبلیغات_رایگان#ایرانیها#درآمد#فانوفا#آگهی_رایگان#fanofa 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد